Sebastiaan: van schrijnwerker naar psychiatrisch verpleegkundige

Van een carrièreswitch gesproken. Na zeventien jaar lang als schrijnwerker te hebben
gewerkt, zei Sebastiaan zijn goedbetaalde job vaarwel. Hij schoof zijn benen opnieuw
onder de schoolbanken en heeft op het einde van zijn opleiding niet enkel een diploma,
maar ook meteen een job te pakken.
 

Wat miste je in je vorige job?
Sebastiaan: “Ik had het gevoel dat ik ter plaatse aan het trappelen was. Eigenlijk miste ik
uitdaging, maar wél in een andere sector. Vroeger was het zelfsprekend dat jongens een
technische opleiding volgden, en meisjes richting de zorg werden geduwd. Ik heb nooit
écht gekozen wat ik wilde doen, dat werd in mijn plaats gedaan. Na al die jaren heb ik
uiteindelijk zelf een beslissing genomen.”

Hoe was het om terug te gaan studeren?
Sebastiaan: “Op de eerste schooldag vroeg ik me af waar ik in godsnaam aan begonnen
was. Maar mijn school heeft me enorm goed ondersteund. Ik had medestudenten die
zich net als ik op latere leeftijd wilden heroriënteren. Met hen had ik veel raakvlakken. Je
bent zo gemotiveerd, de drang om je doel te bereiken, is enorm groot. Vroeger gooide ik
mijn boekentas in de gang zodra ik thuiskwam, ondertussen ben ik tot de jaren van
verstand gekomen (lacht).”

Wat trok je aan in de job van psychiatrisch verpleegkundige?
Sebastiaan: “In het begin was ik gefascineerd door anatomie en fysiologie, maar
gaandeweg ben ik meer in de psychische kant geïnteresseerd geraakt. In mijn job ben je
echt een meerwaarde voor mensen. Vaak zijn de mensen die je tegenkomt niet enkel
zichzelf verloren, maar heeft ook hun omgeving het vertrouwen in hen verloren. Je bent
hun laatste houvast.”

Wat krijg je in ruil voor je job?
Sebastiaan: “Uitdaging. Elke dag is anders, soms vraagt dat wat improvisatie. Het
contact met de patiënten en hun familie is voor mij onmisbaar. Net als de waardering en
het respect dat je krijgt. Het voelt alsof ik tijdens m’n studies mezelf heruitgevonden
heb. Ik ben veranderd in mijn denkwijze, ben communicatiever en mijn persoonlijkheid
is opener geworden. Zelfs mijn vriendin zegt het (lacht).”