Mikael zorgt voor jongeren én een vlotte afvoer

Op zijn achttiende droomde Mikael van een carrière als F-16 piloot. Niet de toelatingsproeven bij het leger, maar wel gewetensbezwaren hielden hem tegen om militair piloot te worden. Hij werkte onder andere als arbeider bij een vleesfabriek, werd logistiek manager en boekhouder. Zestien jobs later vielen de puzzelstukken eindelijk op hun plaats en combineert Mikael een job als zelfstandig loodgieter met de zorg voor een GES+-leefgroep bij Inspirant aan zee.

Op welk moment heb je beslist dat je het roer wilde omgooien?

Mikael: “Mijn laatste job was er één als vertegenwoordiger in de verwarmingssector. Op drie jaar tijd heb ik daar m’n portefeuille verdrievoudigd, ik werd verwend door m’n bazen. Zolang ik geld opbracht. Toen mijn zoon in het ziekenhuis belandde en ik daardoor enkele maanden afwezig was, bleef ik me beschikbaar opstellen voor m’n klanten. Toch voelde ik me bij mijn terugkeer op een zijspoor gezet. Het stond in contrast met de momenten die ik doorbracht in het ziekenhuis en waarbij ik zag hoe fantastisch het verplegend personeel omging met mijn zoon. Dat heeft me aan het denken gezet.”

Was het moeilijk om te starten?

Mikael: “Bij Inspirant aan zee kon ik meteen beginnen in de nachtploeg. Dat heb ik vijf maanden gedaan. Al gauw wou ik overdag bij de jongeren zijn, om ook echt iets voor hen te kunnen betekenen. Tijdens de week ben ik nu loodgieter, daarin kan ik m’n technische en commerciële talenten kwijt. In het weekend sta ik bij de jongeren, ik vind het een ideale combinatie. Zo kom ik elk weekend aan met frisse energie, klaar om onbevooroordeeld aan de slag te gaan. Ik ben iemand die graag positief blijft, de afwisseling heb ik nodig.”

Welke verantwoordelijkheden heb je tegenover de jongeren?

Mikael: “Ik zorg dat ze hun medicatie krijgen, gegeten hebben en gewassen zijn. Maar daarnaast bezorg ik hen ook een daginvulling zoals ik die aan m’n eigen kinderen zou geven thuis. We gaan wandelen, voetballen, zwemmen en trekken de duinen in. Veel van onze jongeren kunnen niet functioneren in een drukke omgeving. De activiteiten die we hen bieden, zijn echt op maat, vaak één op één. Het is een boeiende job omdat je met mensen werkt. Geen enkele dag is hetzelfde, als ik ’s ochtends aankom, weet ik echt niet hoe de dag er zal uitzien.”

Voel je je goed omring door je team?

Mikael: “Er valt al eens een agressie-incident voor. Met een druk op de knop kunnen we in zulke gevallen het hele team naar dezelfde plek roepen. Mijn collega’s voelen superveilig en bieden elkaar sterke ondersteuning. Ook wanneer je nadien over een incident wil praten, kan je terecht bij collega’s en teamcoaches.” 

Wat heb je nodig om er op zulke momenten te blijven voor gaan?

Mikael: “Ik ben sterk in onvoorwaardelijk accepteren. Ook al word ik bedreigd, ik blijf altijd rustig. Het helpt als je inzicht hebt in waarom jongeren reageren zoals ze reageren. Ik kan veel relativeren en aanvaard iedereen zoals die is. Soms hebben de jongeren eigenaardige gedachten, maar ze weten dat ik geen oordeel vel, dat ik er altijd ben om met hen te praten.”

Wat haal je voor jezelf uit je job?

Mikael: “De liefde van de jongeren. Veel van hen zitten bij ons omwille van een hechtingsproblematiek. Ze testen of ik hen graag blijf zien, ook al overschrijden ze grenzen. Tegelijkertijd komen ze me vragen of ik hen welterusten wil komen wensen, of staan ze klaar met een dikke knuffel. Zelfs al zijn ze tweeëntwintig. Dat geeft zoveel voldoening. Als verkoper was ik uitgeblust omdat ik telkens hetzelfde verhaal moest vertellen. Het waren enkel de cijfers die telden. Nu ben ik het die telt. Het draait om wat ik kan betekenen voor een ander, en anderen voor mij. Iedereen heeft zijn eigen sterkte en daar leer ik uit, elke dag opnieuw.”